Cartas al hospital

CARTA A LOS PACIENTES  

Hola a tod@s:

No me puedo llegar a imaginar por todo lo que estáis pasando, separad@s de vuestras familias y encima enferm@s, algun@s en situaciones muy graves. Quiero que sepáis que no estáis sol@s, que al igual que yo, hay mucha gente deseando vuestra recuperación, que seáis fuertes que si el día está gris intentéis ponerle color con actitud positiva, aunque sé que no es fácil, vuestra lucha es la de tod@s para vencer este virus. Estáis en las mejores manos, nuestros sanitarios, ell@s velan por vosotr@s en estos momentos tan difíciles y tenéis que tener confianza en ell@s. 

Espero que estas palabras os den fuerzas y ánimos para recuperaros y volver pronto a casa, seguro que hay mucha gente que os echa de menos y están deseando abrazaros.

Ánimo que ya queda menos, de esta saldremos juntos.

JUDITH


CARTA A LOS SANITARIOS 

Hola a tod@s:

Esta situación no se la esperaba nadie, pero ha llegado y gracias a vosotr@s, los pacientes se recuperan y estoy segura de que saldremos de esta todos juntos. Sé que lo estáis pasando mal porque mi tía es enfermera y está luchando día a día para frenar ésto, como tod@s y cada un@ de vosotr@s y me siento orgullosa, seguramente más personas de las que creéis también lo estarán, porque dais un gran ejemplo y vosotr@s también deberíais sentiros orgullosos@s de vosotr@s mism@s por el trabajo increíble que estáis realizando y por todo lo que hacéis en general. Esto pasará pronto y será como una anécdota para contar.

Ánimo que ya queda menos, de esta saldremos juntos.

JUDITH


Querido compañero:

Te escribo esta carta desde mi casa, en el lugar que hoy en día deberíamos estar todos. Hoy hace un día nublado, apagado, un día con poco color. Lo que te quiero decir en esta carta, es que sigas luchando para encontrarte bien, que aunque esto es muy duro saques fuerzas de donde no las hay para volver a tu vida normal, a tu casa, con tu familia. 

Este virus es uno de los peores, porque impide que estemos con nuestras familias, pero yo estoy segura de que ellos están pensando en ti y esperándote para cuando vuelvas a casa. 

Por mi parte, cada día a las 20:00 salgo a mi balcón para aplaudir por vosotros, por la gente que está contagiada de este virus, pero también para los sanitarios que se dejan la piel cada día para cuidarnos y para ponerle fin a un virus que ha dejado, por desgracia, muchas víctimas. 

En estos momentos es lo único que puedo hacer, aunque me gustaría hacer mucho más por vosotros, por eso te escribo esta carta, para darte ánimos, para decirte que de todo se sale y que cuando salgas de esto, porque estoy convencida que vas a salir, seas más fuerte y disfrutes de la vida y de tu familia.

Te quería dar las gracias porque gente como tú, que lucháis cada día para vencer a este virus, nos dais una lección de vida y nos enseñáis que de todo se sale. 

También te quería decir que todo el mundo está haciendo lo que está en su mano para vencer al covid-19 y que cada persona aporta su granito de arena para que esto se acabe lo antes posible. Que esta lucha no es solo de las personas que están contagiadas, ni de los sanitarios, sino de todo el mundo. 

Si nos quedamos en nuestras casas y hacemos caso a las indicaciones que manda el gobierno, estoy segura que todo esto se acabará pronto y que saldrás del hospital y volverás a tu casa. 

Por último, me despido de ti y te doy todo mi apoyo y cariño para que te recuperes y que vuelvas a tu vida normal. 

¡Un beso muy fuerte!

Aina.


Domingo 5 de abril 2020

Querido personal sanitario,                                                    

Me llamo Aroa, y soy alumna del instituto Egara, en Can Parellada, Terrassa.

Os escribo esta carta para agradeceros todo lo que hacéis por todos nosotros en estos tiempos difíciles.  Quiero agradeceros que estéis sacrificando vuestras vidas para salvar las de los demás, también agradeceros que sigáis trabajando a pesar de que las condiciones no son las más adecuadas. A todos y cada uno de los que estáis trabajando contra el Covis-19 os admiro muchísimo, sois personas realmente increíbles. Por eso, cada dia a las 8 de la tarde salimos todos a nuestros balcones a aplaudir vuestro excelente trabajo.

El Covid-19 está siendo realmente duro para muchas personas,sobre todo para aquellas personas que tienen familiares contagiados, y no pueden ir a visitarlos. Echamos de menos esos pequeños momentos de los que ya no podemos disfrutar como por ejemplo ir a ver a tus abuelos, tíos o primos, viajar, o el hecho más insignificante como salira la calle con tus amigos o familiares. Incluso muchos de mis amigos y yo echamos de menos ir al instituto, ¡quien lo iba a decir! Todas estas pequeñas cosas que no valoramos día a día son las que realmente nos alegran.

Espero que esta situación acabe pronto, antes de que llegue a causar más dolor a la gente. Y otra vez os doy las gracias por ayudar a que todo esto termine, a vosotros los enfermeros, a los policías, a los bomberos y a todas las personas que se ofrecen voluntarias ya sea para repartir café o para hacer mascarillas desde casa. A todos y cada uno de vosotros, GRACIAS.

Y desde aquí me gustaría mandar mucho apoyo a todos los contagiados por el virus y a sus familiares.

Muchas gracias por toda vuestra ayuda,

Aroa Jimenez.


Terrassa, 1 de abril 2020

Estimados pacientes:

Esta carta, va dirigida a todas y a todos los pacientes que se encuentran en una situación comprometida por culpa de esta crisis sanitaria. En esta carta os quiero transmitir todos mis ánimos y todas mis fuerzas. 

Tenéis que mantener la calma ante todo, porque estáis en las mejores manos. Debéis estar tranquilos y tranquilas, porque los enfermeros y enfermeras están poniendo todo su esfuerzo y más para que salgamos de esta.

Nuestras familias también están poniendo de su parte para que esto cambie, por ejemplo en nuestro vecindario y en la mayoría del país, cada día a las ocho de la tarde salimos a aplaudir a los sanitarios por su gran trabajo, pero también es un momento para darnos fuerza y sobre todo apoyaros a vosotros, que sois los que más fuerza necesitáis en estos momentos.

El resto de la población, como por ejemplo nosotros, los niños, no podemos hacer mucho, pero quiero que sepáis que haremos todo lo que esté en nuestras manos. De hecho toda la sociedad está cumpliendo la cuarentena, y ya veréis cómo estas acciones dan resultado. Quería dejaros claro que esta situación va a cambiar, y juntos vamos a salir de esta.

No os tenéis que preocupar, porque entre todos vamos a hacer que salgáis de esta.

En estos momentos teneis que sacar más fuerzas que nunca, pero tenéis que saber que si la vida nos pone obstáculos, no es para otra cosa que para superarlos.

Todos sabemos que estáis en una situación difícil y comprometida, pero saldréis de esta, y saldréis siendo muchísimo más fuertes que ahora. 

Por último quería que supierais que tenéis todos mis apoyos y ya veréis como salís de esta.

Yo, personalmente, haré todo lo que pueda y más para que los contagiados sean cada vez menos y todo vuelva a la deseada normalidad. ¡Yo me quedo en casa!

Un saludo y un gran abrazo,

Carlos C. 


Terrassa, 2 de abril de 2020

Queridísimo/a desconocido/a:

Espero, lo primero de todo, que te recuperes lo antes posible. 

Debe ser difícil estar en el hospital, sin poder recibir visitas y deseo que esta carta te anime un poco.

Soy un chico de segundo de la ESO, amante de la música y la naturaleza, del INS Egara de Terrassa. Escribo esta carta porque quiero enviar mi apoyo y mucho, mucho ánimo y me alegra saber que alguien la leerá.

Creo que lo que estamos viviendo, nos va a enseñar a valorar las cosas que de verdad importan, como el pasar tiempo con la familia, el dar un paseo por el campo o quedar con los amigos. Al menos en mi caso.

Espero que te estén cuidando muy bien y que lo sigan haciendo el tiempo que estés ingresado/a.

Cada noche a las ocho salimos a la ventana a aplaudir a los servicios médicos y también nos acordamos de todos los que habéis cogido esta enfermedad. Os enviamos muchos ánimos en forma de gritos y aplausos. Incluso los sábados ponemos música alegre y luces que tenemos en casa, para animar a todo el mundo.

Mi familia también quiere enviarte toda la fuerza del mundo, sus mejores deseos y mucho ánimo.

Tener una actitud positiva ayuda siempre. Espero que puedas conseguirlo en estos momentos tan difíciles.

Te envío un abrazo GIGANTE, 

Ian Gil


Les Fonts, abril del 2020

Benos dias,

Me llamo Jordi, tengo 14 años y os escribo esta carta porque no puedo ir a decírselo en persona.

Quiero que esta carta llegue a todos los que estáis, por mala suerte, ingresados en el hospital por este nuevo, “maldito”, virus.

Quiero deciros que aunque os veais solos, no lo estáis, porque aunque no estén físicamente, vuestros amigos y familiares están todo el día pensando y rezando por vosotros, al igual que el resto del mundo, para que esto pase pronto. Así que, por todos, nunca perdais la esperanza y tenéis que pensar en super positivo. Es duro, pero Tú eres un superhéroe y conseguirás ganar esta batalla.

También estás rodeado de un montón de sanitarios y personas que te cuidan y te dan todo su amor para que te pongas rápido bien.

Ellos también son héroes, porque están contigo  día y noche arriesgándose por ti, porque podrían contagiarse, pero lo hacen para daros ánimos a todos y ayudaros a conseguirlo.

Ya sabrás que muchos ya se han curado y que están haciendo una vacuna nueva para erradicar a ese virus, así que pronto, con tu fuerza, lograrás salir de allí.

Y quiero que sepas que todo el resto del mundo ponemos nuestro granito de arena, quedándonos en casa, sin salir. Es un poco rollo, pero lo hacemos por vosotros y cuando todo acabe, haremos una gran Fiesta y tú podrás explicar a los tuyos que todo se puede lograr y superar con pensamientos positivos y confiando en tu fuerza.

Me despido de todos vosotros con un fuerte abrazo y mucho cariño.

Jordi

P.D. No olvides que todos estamos contigo y que te esperamos fuera. 


Les Fonts (St. Quirze del Vallés), 2 de abril 2020

Hola:

Mi nombre es Laura, tengo 13 años y soy estudiante de 2º ESO. Me encanta ver series de anime (dibujos japoneses) y dibujar.

Ahora mismo estoy en mi habitación pensando en como hacerte llegar toda mi fuerza y ánimo, quiero decirte que estamos aquí, que no te sientas solo/a, aunque no nos veas somos muchos los que pensamos en ti, tu familia y amigos, pero también mucha gente desconocida, unida con un mismo fin: enviarte toda su fuerza. 

No desistas, la lucha puede ser difícil, pero poco a poco ganarás la guerra y nosotros contigo.

No desfallezcas, el camino, a veces duro y largo, llegará a su fin y podrás reencontrarte con tu gente y celebrar la vida.

Aunque ahora lo veas lejos, ese día cada vez está más cerca y podremos todos juntos volver a disfrutar del placer de poder pasear por el campo rodeados de la música de la naturaleza y bajo la luz del sol.

Me despido de ti, no sin antes volver a desearte una pronta recuperación.

Un fuerte abrazo,

                                                        Laura


Terrassa, 16 de abril del 2020.

Querido sanitario:

Te escribo esta carta porque ahora más que nunca estoy muy orgullosa de la sociedad en la que vivo, analizó la situación  que estamos pasando y me doy cuenta que estoy rodeada de héroes. Héroes  que luchan por la salud de otras personas y la mía, héroes que se quedan en casa para salvar muchas vidas y héroes que están en un hospital, aislados de su familia, combatiendo el virus. 

Nunca había sabido la importancia de un abrazo, un beso o la simple compañía que te puede hacer una persona. Y es que este confinamiento me está dando una lección, y es que valore y disfrute lo que tengo porque cuando menos me lo espere las cosas pueden cambiar.

Uno de los mejores gestos que he visto hacer en lo que llevo de vida, es cuando salimos las 20:00 a aplaudir, dando un homenaje a los sanitarios y todas las personas que están ayudando para que podamos afrontar esta situación. Porque os lo merecéis, porque sin vosotros, estoy segura  que no podríamos combatir este virus. Para mí  sois un gran ejemplo a seguir, y es que la valentía y la compasión que tenéis hacia nosotros, pocas personas lo han demostrado. Porque no debe de ser fácil ir a trabajar sabiendo que pones tu vida en peligro, pero debéis de sentiros orgullosos porque gracias  a vuestro esfuerzo estáis salvando muchas vidas. 

Nunca me había imaginado que iba agradecer tanto lo que demuestra una persona que no conozco, pero os merecéis mis “gracias” y mil más, porque para mi sois mis verdaderos héroes, que nos están salvando de esta dura situación.

Toca despedirme y quiero deciros que de verdad, muchísimas gracias por todo. ¡Seguid así! 

Un abrazo y muchos ánimos.

                                                                                                                                                                           Nadia Elvira Martin.

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *

XHTML: Trieu una d'aquestes etiquetes <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>