30 anys de les primeres ZER

Ahir dissabte es va celebrar a l’escola El Frigolet de Porqueres (Pla de L’Estany) els 30 anys de la creació de les primeres ZER a Catalunya. Va ser un dia molt profitós i enriquidor compartit amb moltes altres persones vinculades a les ZER en l’actualitat i al llarg dels anys.

Des de la nostra ZER hi vam assistir una bona colla de persones de la Comunitat Educativa ZER Moianès Llevant.

El dia va començar amb la presentació per part de les mestres de l’Escola El Frigolet del seu projecte i les seves metodologies de treball. Van compartit amb tots i totes nosaltres quina és la seva visió, com s’organitzen i com treballen en el seu dia a dia molt connectats amb un entorn fantàstic al costat de l’estany de Banyoles.

Va ser molt interessant poder conèixer el document que han elaborat conjuntament tots els membres de la Comunitat Educativa al llarg de 2 anys que recull què creuen que els identifica com a escola i com a comunitat.

Després d’un bon esmorzar en què ens vam poder relacionar amb altres mestres i famílies d’altres escoles vam aprofitar per veure l’escola per dins. Una escola molt maca amb espais de treball molt ben pensats i amb infinitat de material per fomentar la curiositat i l’aprenentatge.

Més tard ens vam dividir en grups per reflexionar sobre aspectes proposats pel Congrés d’Educació Pública de Catalunya: aspectes tan importants com la formació inicial i permanent dels i les mestres de les nostres escoles, o reflexions envers l’equitat i igualtat a l’escola pública catalana. Va ser una bona oportunitat per saber de primera mà com treballen en altres centres, quins són els reptes que se’ls presenten i com els entomen…

Com tots i totes sabem el moment del dinar sempre és un bon moment per poder xerrar relaxadament i, de nou, ho vam poder experimentar. Taules llargues i bon menjar van facilitar l’enriquiment i la cohesió de la nostra Comunitat Educativa de ZER entre nosaltres però també amb persones amb experiències i responsabilitats variades relacionades amb el món de l’escola rural.

A la tarda es van celebrar els 30 anys de les primeres ZER i els  i les mestres protagonistes d’aquells inicis ens van explicar els orígens, els motius, els objectius i els reptes pels quals es van mobilitzar i es van unir per crear les primeres zones escolars rurals (gràcies per tota la feinada que van fer!)

Un gran dia per totes les persones que hi vam assistir que va finalitzar amb la intervenció del Conseller Josep Bargalló que ens va fer reflexions interessants i un concertet d’en Pep Sala que va donar el punt musical a una gran jornada.

Felicitats a l’escola El Frigolet i també al Secretariat d’Escola Rural de Catalunya per l’organització i per obrir-nos les portes a participar en aquestes diades tan interessants!

FEU CLIC A LA FOTO PER VEURE L’ÀLBUM

REFLEXIONS SOBRE LA NOSTRA ESCOLA D’UNA PROFESSORA DE BRASIL

Educação do futuro

Por Renata Mello

20200214_084944

PORTUGUÊS

Você já parou para pensar a respeito de como deveria ser a educação do futuro? Sobre qual seria a melhor forma de preparar as crianças e os adultos para as novas demandas da sociedade?

Nos próximos anos, as pessoas conviverão cada vez mais com sistemas computacionais inteligentes, onde máquinas poderão otimizar ações repetitivas do dia a dia, ou mesmo atuarem como secretárias virtuais em outras solicitações da jornada diária.

Além disso, o limite de tempo e espaço como se entende hoje se transformará devido a ultra mobilidade proporcionada pelos dispositivos eletrônicos. A realidade física e a virtual estarão cada vez mais interconectadas. 

Devido a tantas mudanças, paira no ar também um estado de insegurança e incertezas quanto ao futuro de algumas profissões e sobre como surfar bem nestas ondas de inovações.  

No campo da educação a reflexão consiste em: “Será que falar sobre matemática, biologia, química e outras áreas afins, serão as temáticas suficientes para enfrentar esta nova era?”  Renata, educadora universitária, acredita que não.

Então, como deveria ser a educação do futuro?

Para responder a essa pergunta, Renata visitou recentemente a escola rural L´Estany localizada no interior da Catalunha, Espanha. Essa escola foi escolhida por apresentar soluções inovadoras que tentam responder as estas novas demandas. Nela, os professores, os pais e os alunos co-criam diariamente, transformando o ato de aprender em um processo contínuo, beneficiando todos os envolvidos.

Existem três pilares chaves neste processo. O primeiro é que as pessoas sejam felizes, o segundo, que o aprendizado ocorra durante o desenvolvimento de projetos reais e por último que todos atuem em prol da comunidade. 

A revista escolar é um exemplo prático deste processo de ensino. Os alunos com idade até 12 anos, escrevem os artigos da revista e depois eles mesmos saem pela comunidade em busca de patrocínio e publicidade para viabilizar a publicação de cada exemplar. 

Essa dinâmica de trabalhar por projeto e com equipes de alunos de diversas idades, associada a parceria entre escola, pais e comunidade local, permite desenvolver indivíduos mais empoderados. Os pequenos são treinados desde cedo, a pensarem, planejarem e efetivarem seus projetos na vida real. 

Outro aspecto a destacar é que após cada atividade educativa, eles recebem três perguntas básicas: 

  • O que você fez?
  • O que aprendeu?
  • Como se sentiu?

Essa última pergunta exercita o aluno a expressar suas emoções de forma livre e sem julgamentos. Essa prática fortalece a inteligência emocional e permite que o indivíduo se posicione de forma mais transparente e verdadeira nos processos.

Outra característica inovadora consiste em reuniões diárias entre as crianças e os professores, as chamadas “assembleias”. Neste espaço todos tem direitos iguais para opinar e apresentar ideias destinadas a solucionar problemas ou tomar decisões relevantes que impactam no coletivo da escola.

Com todas essas iniciativas, as crianças vão progressivamente desenvolvendo diversas habilidades e competências para enfrentar qualquer tipo de situação no presente e no futuro. Espera-se com isso, formar seres humanos mais empoderados, críticos e conscientes de seus papéis como agentes transformadores de seu meio social.

Você conhece outras iniciativas? Compartilhe e enriqueça essa discussão!

Educacion del futuro

Por Renata Mello

ESPAÑOL

¿Alguna vez te has parado a pensar cómo debería ser la educación del futuro? ¿Cuál sería la mejor manera de preparar a niños y adultos para las nuevas demandas de la sociedad?

En los próximos años, las personas vivirán cada vez más con sistemas informáticos inteligentes, donde las máquinas podrán optimizar las acciones diarias repetitivas, o incluso actuar como secretarios virtuales en otras solicitudes del viaje diario.

Además, el límite de tiempo y espacio tal como se entiende hoy cambiará debido a la ultra movilidad proporcionada por los dispositivos electrónicos. La realidad física y virtual estará cada vez más interconectada.

Debido a tantos cambios, también existe un estado de inseguridad e incertidumbre sobre el futuro de algunas profesiones y sobre cómo navegar bien en estas oleadas de innovaciones.

En el campo de la educación, la reflexión consiste en: “¿Hablar de matemáticas, biología, química y otras áreas relacionadas será suficiente para enfrentar esta nueva era?” Renata, una educadora universitaria, cree que no.

Entonces, ¿cómo debería ser la educación del futuro?

Para responder a esta pregunta, Renata visitó recientemente la escuela rural L´Estany ubicada en el interior de Cataluña, España. Esta escuela fue elegida por presentar soluciones innovadoras que intentan responder a estas nuevas demandas. En él, maestros, padres y alumnos co-crean diariamente, transformando el acto de aprender en un proceso constante, beneficiando a todos los involucrados.

Hay tres pilares clave en este proceso. El primero es que las personas están felices, el segundo, que el aprendizaje ocurre durante el desarrollo de proyectos reales y, por último, que todos trabajan para la comunidad.

La revista escolar es un ejemplo práctico de este proceso de enseñanza. Los estudiantes de hasta 12 años escriben los artículos de la revista y luego salen a la comunidad en busca de patrocinio y publicidad para permitir la publicación de cada número.

Esta dinámica de trabajar por proyecto y con equipos de estudiantes de diferentes edades, asociada con la asociación entre la escuela, los padres y la comunidad local, permite desarrollar individuos más empoderados. Los más pequeños están entrenados desde una edad temprana para pensar, planificar y llevar a cabo sus proyectos en la vida real.

Otro aspecto a destacar es que después de cada actividad educativa, reciben tres preguntas básicas:

  • ¿Que hiciste?
  • ¿Que has aprendido?
  • ¿Como te sentiste?

Esta última pregunta ejercita al alumno para expresar sus emociones libremente y sin juzgar. Esta práctica fortalece la inteligencia emocional y permite al individuo posicionarse de manera más transparente y veraz en los procesos.

Otra característica innovadora consiste en reuniones diarias entre niños y maestros, las llamadas “asambleas”. En este espacio, todos tienen los mismos derechos para expresar opiniones y presentar ideas destinadas a resolver problemas o tomar decisiones relevantes que afecten al colectivo de la escuela.

Con todas estas iniciativas, los niños desarrollan progresivamente diferentes habilidades y competencias para enfrentar cualquier tipo de situación en el presente y en el futuro. Con esto, se espera formar seres humanos más empoderados, críticos y conscientes de sus roles como agentes que transforman su entorno social.

¿Conoces otras iniciativas? ¡Comparte y enriquece esta discusión!